คนมักจะคิดว่ามีเวลาเหลือเฟือจึงใช้เวลาอย่างฟุ่มเฟือย ซึ่งไม่แตกต่างอะไรกับการใช้เงิน ถ้ามีเงินน้อย เงินทุกบาททุกสตางค์ก็มีคุณค่ากับเรามาก บางทีเงินหนึ่งบาทอาจมีค่ากว่าเงินหนึ่งล้านของมหาเศรษฐีก็ได้ เช่นเดียวกันกับเวลาหนึ่งนาทีที่คนกำลังจะจมน้ำตายมีค่ามากกว่าเวลาหนึ่งชั่วโมงของคนที่กำลังเดินช็อปปิ้งในห้างสรรพสินค้าแน่นอน

เพื่อให้ทุกคนได้ตระหนักและให้ความสำคัญกับการบริหารเวลาของชีวิตในทุกขณะ ขอแนะเคล็ดไม่ลับบางอย่างเกี่ยวกับการบริหารเวลา ดังนี้

     1. อย่าให้เวลามากำหนดชะตาชีวิตเรา คนที่ถูกกำหนดชะตาชีวิตด้วยเวลาคือคนที่ไม่มีเป้าหมายชีวิตที่ชัดเจน วันเวลาที่มาและผ่านไปเท่านั้นจะเป็นตัวกำหนดเส้นทางเดินของชีวิตคนคนนั้น เหมือนที่วันเวลากำหนดอายุขัยของคน เราไม่สามารถห้ามเวลาได้ ทางที่ดีควรกำหนดเป้าหมายชีวิตให้ชัดเจนว่าในแต่ละช่วงเวลาชีวิตจะทำอะไรบ้าง ต้องใช้เวลาเท่าไร ใช้อย่างไร ถ้ากำหนดได้เราคือผู้บริหารเวลา ไม่ใช่เวลาบริหารเรา

     2. อย่ามัวเมาอยู่กับเวลาที่เหลือเฟือ คนบางคนยังหลงผิดคิดว่าเวลาของตัวเองในแต่ละเรื่องมีมากเพียงพอที่จะใช้มันอย่างสุรุ่ยสุร่ายได้ แต่บางครั้งผลสุดท้ายเวลาที่เราคิดว่ามีมากเพียงพอนั้นกลับหดหายไปในพริบตา เช่น บางคนคิดว่าตัวเองมีเวลาทำงานอีกเยอะ ไม่ต้องรีบทำหรอก วันดีคืนดีอาจไม่มีโอกาสได้ทำงานภายในเวลาเพียงชั่วข้ามคืนก็เป็นได้

     3. อย่าเชื่อเรื่องเวลาที่ผิดๆ ที่มีคนบอกว่าคนโน้นคนนี้มีเวลาเยอะกว่าเรา ถ้าเรามีเวลาเหลือแบบเขาก็ทำได้ไม่แพ้เขาเหมือนกัน อย่าเอาความเชื่อแบบนี้มาใช้ เพราะในโลกนี้ไม่มีใครมีเวลามากกว่าใคร ทุกคนมีเท่ากัน ขึ้นอยู่กับว่าใครจะบริหารเวลาได้ดีกว่ากันเท่านั้นเอง

     4. อย่าให้เวลาล่วงผ่านโดยไม่สร้างกำไรแก่ชีวิต เมื่อทราบว่าเวลาทุกนาทีมีค่าจงอย่าปล่อยมันให้จางหายไปกับสายลมและแสงแดด จงวางแผนใช้มันให้คุ้มค่า จงสร้างมูลค่าเพิ่มให้มันด้วยการกำหนดเป้าหมายชีวิตและจัดลำดับความสำคัญของกิจกรรมในชีวิตเพื่อให้สามารถใช้เวลาให้เกิดประโยชน์สูงสุด