ชีวิตคืออะไร? หลายคนชอบตั้งคำถาม คำตอบที่ได้มีหลากหลาย แล้วแต่มุมมองของแต่ละคน แต่สำหรับผู้เขียนแล้ว ชีวิตเปรียบเสมือนการเดินทางไกล ผ่านจากช่วงเวลาหนึ่งไปสู่อีกช่วงเวลาหนึ่ง ผ่านเหตุการณ์ต่างๆ มากมาย ระหว่างเดินทางนั้นมีทั้งเรื่องดีและร้าย มีทั้งสุขและทุกข์ปะปนกัน

     การเดินทางของชีวิตแต่ละคนย่อมแตกต่างกัน บางคนเส้นทางเดินของชีวิตสั้น บางคนเส้นทางชีวิตยาว เพราะฉะนั้นเวลาที่ผ่านไปในแต่ละช่วงจังหวะชีวิตจึงมีความหมาย จนมีคำกล่าวเปรียบเปรยว่า “เวลาเป็นเงินเป็นทอง”

     ทุกคนมีเวลาวันละ 24 ชั่วโมงเท่ากัน ไม่มีใครได้เปรียบ เสียเปรียบ ไม่ว่าเราจะทำอะไรหรือไม่ทำอะไร เวลา 24 ชั่วโมงนี้ก็จะหมดไปทุกวัน แต่สิ่งที่น่าคิดคือ ในแต่ละวันที่ผ่านไป เราใช้เวลาอย่างเหมาะสมและคุ้มค่าแล้วหรือยัง

     บางคนใช้เวลาเกือบทั้งชีวิตกับการทำงานหนัก ตื่นแต่เช้า ทำงานจนมืดค่ำ บางครั้งดึกดื่น บางทีข้าวกลางวันก็ไปกินช่วงบ่ายหรือช่วงเย็นโน่นเลย ทำงานคล้ายกับเครื่องจักร เพื่อให้ได้ผลของงาน เพื่อความเจริญก้าวหน้าในหน้าที่การงาน จนลืมการใช้ชีวิตอย่างสมดุล

     ไม่มีเวลาออกกำลังกาย สะสมแต่ความเครียดจนสุขภาพไม่ดี โรคภัยไข้เจ็บเบียดเบียน บางคนทำงานหนักจนลืมให้เวลากับครอบครัว ไม่เคยเจอหน้าลูกๆ ในช่วงที่มีแสงอาทิตย์ หวังเพียงทำงานหนักวันนี้เพื่อชีวิตที่ดีในวันหน้า เพื่อเงินทองที่จะเก็บไว้สำหรับครอบครัวในอนาคต

     ฟังดูเหมือนจะดี แต่เมื่อเวลาผ่านไป หลายคนเกษียณไปพร้อมกับโรคภัยไข้เจ็บ เงินทองที่หามาได้ แทนที่จะใช้หาความสุขกับครอบครัว หรือใช้ชีวิตยามเกษียณอย่างสุขสบาย กลับต้องเอาเงินเหล่านั้นไปเป็นค่ารักษาพยาบาล หรือที่ร้ายกว่านั้นบางคนต้องยุติการเดินทางก่อนวัยอันสมควร

     บางคนต้องพบกับปัญหาครอบครัว ทั้งเรื่องลูก สามี-ภรรยา ครอบครัวแตกแยก เพราะบริหารเวลาไม่ดี

     แต่บางคนจะมีลักษณะตรงกันข้าม ไม่รู้ร้อนรู้หนาวกับเวลา ปล่อยชีวิตไปวันๆ ไม่กระตือรือร้น ขอสบายไว้ก่อน เงินทองหามาได้เท่าไรก็ใช้หมด ไม่รู้จักเก็บออม งานก็ทำแบบเช้าชามเย็นชาม เวลาส่วนใหญ่หมดไปกับการคุยโทรศัพท์ หรือการเดินไปเดินมา

     สุดท้ายผลงานไม่มีหรือผลงานไม่ดี ไม่เข้าตากรรมการ เงินเดือนขึ้นไม่ดี โบนัสไม่ได้ หรือบางคนหนักหน่อยโดนถูกให้ออกจากงาน เงินทองที่คาดหวังก็ไม่ได้ตามเป้าหมาย เวลาผ่านไป พร้อมกับโอกาสดีๆ ในชีวิตก็ผ่านไปด้วย ผ่านแล้วผ่านไปเลย ไม่หวนกลับคืน เวลาที่เหลืออยู่ก็น้อยเต็มที

     แล้วจะทำอย่างไรล่ะ เราจึงจะบริหารเวลาที่จำกัดให้เป็นเงินเป็นทองได้อย่างสมดุล โดยที่ไม่ต้องแลกกับสุขภาพที่ดี แลกกับความสุขของครอบครัว หรือแลกกับคุณภาพชีวิตที่ดีของเรา

     เรื่องนี้ไม่ยากเลย ให้ลองถามตัวเองดูว่า ทุกวันนี้ที่เราทำอยู่ เรามีความสุขดีหรือไม่ แต่มีข้อแม้ว่าต้องตอบคำถามอย่างตรงไปตรงมา และไม่หลอกตัวเองนะ ถ้าคำตอบคือ “มีความสุขดี” แสดงว่าเราบริหารเวลาได้อย่างเหมาะสม

     แต่ถ้าคำตอบคือ “ไม่มีความสุข” แสดงว่าการบริหารเวลาของเรายังไม่เหมาะสม ควรต้องจัดการใหม่ และอย่าไปคิดว่า “ไม่มีเวลา ยุ่งมาก” เป็นอันขาด

     ที่เป็นเช่นนี้เพราะเรายังไม่รู้จักบริหารและจัดแบ่งเวลาให้เหมาะสม ลองเริ่มต้นทำดูสิ ถ้าทำได้คุณจะพบว่าเวลาของเราเป็นเงินเป็นทอง และได้มาพร้อมกับความสุขของชีวิตจริงๆ เพียงแค่นี้การเดินทางของเราก็จะไปถึงจุดหมายอย่างมีความสุขแล้วล่ะ