เด็กสาวที่เพิ่งจบไฟในตัวมีเยอะมาก ยอมทำงานพลีชีพ แต่สิ่งที่ได้รับนี่อยากกลอกตามองบนซัก 10 ที เราก็เอาแต่น้อยใจว่าทำไมบริษัทถึงทำกับเราอย่างนี้ เขาตอบแทนเราด้วยความไม่จริงใจจนทำใจรักองค์กรไม่ไหว หรือโทษว่าชีวิตลูกจ้างคงเป็นอย่างนี้นี่เอง นี่คือ 8 ความจริงที่เราอาจแจคพอตเจอได้บ่อยๆ
 
     1. ตบหัวแล้วลูบหลังด้วยคำพูด เขาพูดกับพนักงานดีแสนดี ชื่นชมในความความสามารถความเก่ง แต่ปลายปีมี evaluation เงินเดือนไม่ขึ้น ตำแหน่งไม่ได้โปรโมต ดองเราไว้อย่างนั้น แล้วก็มาตาสว่างว่าที่แท้กลัวฐานเงินเดือนเราขึ้น แล้วต้องขึ้นแบบนั้นทุกปี เราก็ทุ่มเทไปสิ ต่อมาอีกหลายปี เราจะเริ่มไม่อินกับคำชม บอกไปว่าพอเถอะค่ะ ตาสว่างแล้ว
 

     2. พูดอย่างนึง ความจริงทำอีกอย่าง ฝ่ายบุคคลหรือหัวหน้าชอบพูดว่า “รู้หรือเปล่าอย่าไปบอกใครนะ เงินเดือนหนูน่ะมากกว่าคนอื่นในบริษัทเลยนะ” แต่ตอนหลังไปรู้มาโดยบังเอิญว่าคนอื่นๆ ได้มากกว่าเราหมดเลย โกหกกันสินะ
 

     3. เสี้ยมพนักงานให้ตีกันเอง ทำเป็นเหมือนเข้าข้างเรา ซัพพอร์ตเรา แต่ก็ไปพูดอย่างนั้นกับคนที่เราแข่งขันอยู่ หวังจะให้เราแพร่งพรายความผิดของอีกฝ่าย แล้วสุดท้ายก็มาโบ้ยว่าได้ยินมาจากเรา ทำให้เกลียดกัน แย่งความดีความชอบกันเป็นดราม่า แล้วตีหน้าซื่อว่าไม่รู้อะไรเลย
 

     4. พี่ที่ทำหน้าใสๆ พูดเพราะๆ น่ากลัวมากกกก บางทีเราสงบปากสงบคำเอาไว้ไม่ว่าจะมีพี่ที่น่ารักมาคุยแค่ไหน เราก็คุยดินฟ้าอากาศ ละครดาราไปแล้วกัน แต่เรื่องว่าคนอื่นในออฟฟิศ บ่นว่าเบื่อว่าเซ็ง อยากได้พูดเด็ดขาด ความมาแตกทีหลังว่าทำเป็นให้คำปรึกษา แต่ทุกคำที่เราพูดถึงหูอีกฝ่ายหมดเลย เข้าหน้าไม่ติดก็ทีนี้ แย่กันไปหมด
 

     5. มีอะไรใช้วิธีสืบลับหลังมากกว่าถามต่อหน้า อยากรู้ข้อมูลบางอย่าง บริษัทกลับไม่มาถามเราตรงๆ แต่เรียกลูกน้องเราไปถาม ถ้าลูกน้องไม่รู้เรื่องก็งงๆ แปลกๆ แต่ถ้าลูกน้องไม่ชอบเราอยู่แล้ว ทีนี้เตรียมตัวเละเป็นโจ๊กได้เลย เพราะเขาจะไม่มีวันชอบคุณอีกต่อไป
 

     6. สนใจแต่ยอดขายจนลืมความเหนื่อยยากทุกคน ในทีมที่พยายามสู้ฝ่าวิกฤต เศรษฐกิจที่โหดร้าย ทำงานหามรุ่งหามค่ำ แต่ถ้ายอดขายไม่เป็นที่น่าพอใจ เขาก็ไม่มองว่าทีมทำมามากแค่ไหน บางทีก็มีปัจจัยอื่นที่ทำให้ยอดขายไม่เวิร์ค ทำคุณบูชาโทษไปเรื่อยๆ
 

     7. บีบคนให้ทรมานเล่น  เวลาที่เขาอยากให้ใครลาออกโดยไม่ต้องจ่ายแพคเกจชดเชย หรืออยากให้ไปตรงไหนที่เขาชอบ เช่น เราเก่งงานครีเอทีฟ แต่ให้เราไปขายงาน ไปทำมาร์เก็ตติ้ง คนมีความสามารถจริงก็ทำได้นะ แต่ทำแล้วไม่มีความสุข บริษัทก็หาได้แคร์ไม่
 

     8. ตามงานอย่างไม่ละเว้นชีวิต รู้ทั้งรู้ว่าเราลาป่วย หรือลาพักร้อน แต่ก็ยังไลน์ ยังโทรมาจิกให้เราส่งงานแบบไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น ถ้าเราไม่สนใจ กลับมารู้ชะตากรรมว่าโดนด่าหนักแน่ ก็ต้องปลีกเวลามาทำ เซ็งอารมณ์สุดๆ ไปเลย

     สุดท้ายแล้วอาจจะถึงเวลาที่เราต้องคิดว่าจะอยู่ที่บริษัทต่อไปแบบปลงๆ เพราะภาระที่บ้านเลี้ยงพ่อเลี้ยงแม่ ผ่อนรถผ่อนบ้านก็ยังมี เราก็อดทนหลับหูหลับตาทำหน้าที่ตัวเองไปให้ดีที่สุด อย่างน้อยเรายังภูมิใจในตัวเอง พร้อมเมื่อไหร่ค่อยติดปีกไปทำงานกับที่ที่มีความจริงใจ ไม่แอบงุบงิบลับหลัง อย่าท้อ อย่าหมดหวังก่อนแล้วกัน